Amsterdam, afscheidsreceptie van Wim Mol in het Pulitzer hotel, 7 december 1992
v.l.n.r. onbekende, Boudewijn Büch, Gerrit Komrij en Charles Hofman.

Komrij in zijn column 'Een en ander' in NRC-Handelsblad, november 1991
"Het spreekt, dunkt me, haast vanzelf dat ik de verkoop door Boudewijn Büch van al de
boeken die ik aan hem, voorzien van een persoonlijke opdracht, cadeau heb gegeven of die hij me,
met de minzame glimlach van de oprechte bibliofiel, heeft afgetroggeld, met enige ergernis heb
ondergaan. Wie zou niet een kort moment van ergernis beleven bij de constatering, achteraf, dat de
glimlach trouweloos was en de bibliofilie gespeeld? Maar ik geef toe, het is een romantische ergernis.
Ik mag Boudewijn Büch geen motieven toeschrijven die behoren bij de tijd van het duel en de beledigde
eer. Büch heeft allang zijn bestaan van romantische pseudo-rebel met dichterlijk talent ingeruild voor dat van
geëxploiteerd televisieschaap."

Büch in Viva nr. 14, 3 april 1993: "Tussen Gerrit Komrij, zijn vriend Charles en mij bestaat
al een lange vriendschap, maar eens in de zoveel jaar gaat het mis tussen ons. Komrij schrijft
daar dan over in zijn column in NRC-Handelsblad en ik schrijf nooit terug. Ik heb geen zin
in openbare ruzies en ik weet toch dat het uiteindelijk weer goed komt. Deze foto is het bewijs."

Komrij in zijn HUMO-column, 28 januari 2003, zoals gebruikelijk in 'De demonen van Gerrit Komrij" zonder
namen te noemen: " Zijn bluf ging ver. Hij maakte gedichten over een dood kind dat louter symbolisch was,
schreef romans over homoseksuele ervaringen die hij niet kende, citeerde foutief uit verkeerde auteurs, verzon
landschappen waar hij met de rug naar toe had gestaan, presenteerde een afkomst en een hersenvolume en een
lotsbestemming die allemaal tot het rijk der fabelen hoorden"

Onno Blom in Trouw, 2 maart 2004, voorpagina 'deVerdieping':
"Op 30 maart 2004, de zestigste verjaardag van Gerrit Komrij, worden de brieven en briefkaarten die
Boudewijn Büch hem tussen 1975 en 1982 schreef ter verkoop aangeboden (bij antiquariaat Aioloz).
Samen vormen die het hilarische en ontroerende verslag van een vriendschap die teloorging."

Leids Dagblad 7 mei 2004, Ad van Kaam: Gerrit Komrij kan zijn auto kopen.
"De Amsterdamse Universiteitsbibliotheek legde beslag op de correspondentie tussen Boudewijn Büch en Gerrit Komrij.
Die vriendschap van weleer zou later weer bekoelen. Maar dat had absoluut geen invloed op de prijs van de brieven.
De serie van zestien handgeschreven velletjes over en weer ging weg voor 5500 €uro."