Den Haag, ingang Corona, Harry Prick en Boudewijn Büch, 20 maart 1980

Harry Prick over Boudewijn Büch in VN van 15 maart 2003:
"Op een dag vertrouwde hij me toe dat hij drie maanden later aan de Leidse Universiteit zijn
doctoraal Duits zou doen. Hij liet me weten het aangenaam te vinden om dat doctoraal 's avonds bij ons
thuis te vieren en dat mijn vrouw dan zou koken. Het zou, zei hij, prettig zijn als ik alvast mijn gedachten
liet gaan over een passend cadeau. Een halfjaar later had hij weer iets te vieren, dit keer zijn doctoraal
filosofie. Hij wist daar allerlei details over te vertellen, er was geen reden om aan de waarheid te twijfelen.
Des te groter was de ontgoocheling toen jaren later bleek dat hij geen van beide doctoraals ooit heeft afgelegd.
We waren echt bevriend, ik kreeg soms brieven van veertig kantjes van hem. Toen duidelijk werd dat ik zijn
mythen doorzag, verbrak hij elk contact"

Via antiquariaat Fokas Holthuis verkoopt oud-conservator van het Letterkundig Museum Harry Prick de handschriften
en gedichten die Büch hem stuurde.(Waarom geen schenking ?). De antiquaar verkoopt deze collectie
-die 63 nooit gepubliceerde gedichten bevat - als geheel, omdat bij opsplitsen de samenhang verloren zou gaan.
,,Het is prachtig om acht varianten van een bepaald gedicht bij elkaar te hebben,’’ aldus Paul Snijders
van Holthuis in NRC-Handelsblad. ,,Ook de droedels die Büch in de kantlijnen maakte zijn erg vermakelijk.’’
Kosten van het geheel: 25 duizend euro.

Het letterkundig archief van Boudewijn Büch, 10 strekkende meter, wordt in langdurig bruikleen gegeven aan het
Letterkundig Museum.